Liszkowski Witold – Ewokacje, permutacje

Obrazy modułowe 180×180 cm są zapisem wewnętrznej energii oraz podmiotowej intuicji. Formalnie kojarzą się ze swoistymi strukturami organicznymi, mgławicami rozproszonej i skupionej kosmicznej materii, kłębami i zwojami strukturalnej sieci, podporządkowanej intuicyjnej konstrukcji. 

Mają spójną linearną stylistykę, podnoszącą linie i kreskę do rangi podstawowego formalnego budulca. Jako formy otwarte, wydają się być fragmentami większej przestrzeni, rozciągającej się daleko poza ramy płócien. Rozmyte plamy barw, utrzymane w różnych tonach nasycenia, przechodzą płynnie od łagodnych szarości do głębokiej czerni. 

Integralną częścią cyklu są prace malarsko-rysunkowe "Struktury Osobiste". Realizuję pojedyncze elementy, a następnie składam je w większe całości. Jako struktury otwarte i transformacyjne mają procesualny i wymienialny charakter. Ich cechą charakterystyczną jest modułowość. Na dobrą sprawę, odbiorcy mogliby ułożyć zupełnie odmienne od moich układy strukturalne, ponieważ w tym aspekcie prace mają zmienny/labilny charakter. Są notacją moich intuicji i emocji. Gęsta pajęczyna ustrukturowanych kresek i linii jest rytualnym zapisem mijających chwil, które uwalniają mnie od uciążliwego kontaktu z zewnętrznością. Brnąc w głąb siebie, scalam się ze sferą podświadomości. Jest to próba rozpoznania własnej tożsamości poprzez użycie języka sztuki. Swoiste zapisy intuicyjne poddaję następnie próbie zracjonalizowanego komponowania w wieloelementowe obrazy.

Projekt zrealizowany w ramach Stypendium Województwa Dolnośląskiego, 2024

 

Liszkowski Witold – Ewokacje, permutacje

Ewokacje – Sztuka Osobista 2024
Cykl obrazów modułowych o formacie 180×180 cm nazwałem "Ewokacje – Sztuka Osobista", natomiast poszczególne obrazy to "Struktury Osobiste" 2024.

Etap I. projektu – permutacje dzieł cyklu, kompilacje pojedynczych obrazów w metaforyczno-symboliczne układy skończonego obrazu o niepowtarzalnej energii, emocji i sile wyrazu.

Więcej: galeria obrazów, cz. 1.

Integralną częścią cyklu są prace malarsko-rysunkowe "Struktury Osobiste". Realizuję pojedyncze elementy, a następnie składam je w większe całości. Jako struktury otwarte i transformacyjne mają procesualny i wymienialny charakter. Ich cechą charakterystyczną jest modułowość. Na dobrą sprawę, odbiorcy mogliby ułożyć zupełnie odmienne od moich układy strukturalne, ponieważ w tym aspekcie prace mają zmienny/labilny charakter.

Są notacją moich intuicji i emocji. Gęsta pajęczyna ustrukturowanych kresek i linii jest rytualnym zapisem mijających chwil, które uwalniają mnie od uciążliwego kontaktu z zewnętrznością. Brnąc w głąb siebie, scalam się ze sferą podświadomości. Jest to próba rozpoznania własnej tożsamości poprzez użycie języka sztuki. Swoiste zapisy intuicyjne poddaję następnie próbie zracjonalizowanego komponowania w wieloelementowe obrazy.

"Struktury Osobiste" – oprócz warstwy estetycznej – są psychologicznym zwierciadłem mojej osobowości. I w takim aspekcie mają dla mnie terapeutyczną moc. Ich mgławicowy i płynny charakter porównuję do osobniczej kosmogonii oraz bliżej nieokreślonych bytów organicznych.

Metoda, którą stosuję, to próba scalania sfery emocjonalnej z konstrukcyjnym i uporządkowanym formowaniem kształtu obrazów. Przeważnie są to duże wieloelementowe formy otwarte, które mogą się rozrastać i przekształcać, innym razem stanowią zamknięte proste znaki geometryczne.

Używając kodów elementarnej geometrii, odwołuję się do dzieł minimalistycznych jak również archaicznych. Jest to dla mnie osobnicza magia, proces daleko idącej improwizacji i przypadkowości. Miksuję aspekty psychologiczne z minimalistyczną geometrią.

Projekt realizowany w ramach
Stypendium Województwa Dolnośląskiego
w 2024 roku.